دکتر نیایش محبی: آموزش مستمر کمکهای اولیه، سنگبنای فرهنگ ایمنی در محیطهای آزمایشگاهی است
در کارگاه «کمکهای اولیه در آزمایشگاه»، دکتر نیایش محبی با تأکید بر نقش حیاتی واکنش سریع در حوادث آزمایشگاهی، بر این نکته تصریح کرد که هر ثانیه تأخیر در ارائه کمکهای اولیه میتواند پیامدهایی جبرانناپذیر به همراه داشته باشد. وی ایمنی در آزمایشگاه را مسئولیتی جمعی دانست و آموزش مستمر، تمرین دورهای و آگاهی همگانی را کلید پیشگیری از آسیبهای شیمیایی و فیزیکی عنوان کرد.
به گزارش روابطعمومی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، کارگاه آموزشی «کمکهای اولیه در آزمایشگاه» با هدف افزایش آگاهی و توانمندسازی کارشناسان آزمایشگاه های دانشکده داروسازی در مواجهه با حوادث آزمایشگاهی، به همت واحد HSE دانشکده داروسازی و با تدریس دکتر نیایش محبی، دانشیار گروه داروسازی بالینی، ۵ آبانماه ۱۴۰۴ برگزار شد.
این کارگاه با تأکید بر ضرورت آشنایی با اصول کمکهای اولیه در محیطهای پرخطر آزمایشگاهی برگزار شد؛ محیطهایی که ماهیت کاری آنها همراه با مواجهه با مواد شیمیایی، زیستی، سمی، خورنده و آلرژیزا و نیز تجهیزات برنده و حرارتی است.
در این برنامه، دکتر محبی بر لزوم آمادگی برای مقابله با شرایط اضطراری از جمله سوختگیهای شیمیایی و حرارتی، تماس پوستی یا چشمی با مواد سمی یا خورنده، بریدگی و سوراخشدگی با تجهیزات تیز یا سرسوزن، و مسمومیتهای استنشاقی یا بلع تصادفی مواد تأکید کرد.
وی با اشاره به اینکه «هر ثانیه تأخیر در ارائه کمکهای اولیه میتواند پیامدهای جبرانناپذیری به همراه داشته باشد»، بر اهمیت واکنش سریع، خونسردی، و نقش جمعی در ارتقای ایمنی محیط کار تأکید کرد.
در بخش عملی کارگاه، شرکتکنندگان با نحوه مواجهه در تماسهای پوستی، چشمی و استنشاقی، مدیریت سوختگیهای ناشی از مواد شیمیایی، استفاده صحیح از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) و محتویات کیت کمکهای اولیه استاندارد آشنا شدند. همچنین بر تمرین دورهای مهارتهای امدادی، توسعه فرهنگ ایمنی و مسئولیتپذیری گروهی در محیط آزمایشگاه تأکید شد.
در پایان این کارگاه، دکتر محبی یادآور شد: «یک آزمایشگاه ایمن، محصول تلاش جمعی، آگاهی همگانی و تعهد به رعایت اصول ایمنی است.»
ارسال نظر