دکتر هانیه جلالیان: مدیریت کتواسیدوز دیابتی نیازمند مایع درمانی اصولی، تنظیم الکترولیتها و تجویز انسولین وریدی با دوز کم است، درحالیکه بیکربنات تنها برای بیماران با pH زیر ۷ توصیه میشود
در جلسه معرفی بیمار گروه داروسازی بالینی دانشکده داروسازی، درباره کتواسیدوز دیابتی؛ چالشهای درمانی و نقش اصلاح اسیدوز در روند بهبود بیماران بحثوبررسی شد.

به گزارش سینا رسانه دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده داروسازی، جلسه معرفی بیمار گروه داروسازی بالینی دانشکده داروسازی ۲۹ بهمنماه ۱۴۰۳ به ارائه دکتر هانیه جلالیان از بخش اورژانس بیمارستان سینا با عنوان " کتواسیدوز دیابتی (DKA) و اصول مدیریت درمانی آن" و با راهنمایی دکتر فرهاد نجمالدین عضو هیئتعلمی گروه داروسازی بالینی اختصاص یافت.
چکیده سمینار علمی دکتر جلالیان به شرح زیر است:
کتواسیدوز دیابتی (DKA) یکی از عوارض حاد و خطرناک دیابت است که عفونت و عدم مصرف صحیح داروها از مهمترین عوامل بروز آن محسوب میشوند. اسیدوز متابولیک شایعترین یافته در DKA بوده و سطح گلوکز بیماران معمولاً بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلیگرم در دسیلیتر است.
اصول درمانی شامل:
• مایع درمانی و تنظیم الکترولیتها بر اساس وضعیت بیمار
• تجویز انسولین وریدی با دوز کم برای بیماران با کتواسیدوز متوسط تا شدید
• تصحیح کمبود پتاسیم بر اساس سطح خونی آن، چرا که هایپوکالمی تنها عاملی است که باعث تأخیر در شروع انسولین میشود
• تجویز بیکربنات فقط در بیمارانی که pH زیر ۷ دارند، زیرا تمام بیماران از دریافت بیکربنات سود نمیبرند
در این جلسه تأکید شد که پس از رفع اسیدوز و تحمل خوراکی، میتوان انسولین وریدی را به زیرجلدی تغییر داد. دوز انسولین زیرجلدی بر اساس میزان دوز قبلی و شرایط کنترل قند بیمار تنظیم میشود. همچنین، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز روند درمانی مشابهی با دیابت نوع ۱ دارند، اما در موارد خاص میتوان آنها را با داروهای خوراکی مرخص کرد.
ارسال نظر