دکتر پیمان رضایی: ایمنیدرمانی، آینده درمان سرطان است؛ هیدروژلهای تزریقی میتوانند قواعد بازی را تغییر دهند
در ژورنال کلاب گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نقش انقلابی ایمنیدرمانی در مهار سرطان و جایگاه هیدروژلهای تزریقشونده بهعنوان یکی از امیدبخشترین فناوریهای نوین دارورسانی مورد بررسی قرار گرفت. در این نشست علمی تأکید شد که این سامانههای نوین با هدف قرار دادن سدهای سرکوب ایمنی در ریزمحیط تومور و فراهمسازی آزادسازی کنترلشده دارو، ظرفیت آن را دارند که روند درمانهای پیشرفته و پیشگیری از عود سرطان را دگرگون کنند.
به گزارش روابطعمومی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، ژورنالکلاب گروه فارماسیوتیکس، اول آذرماه ۱۴۰۴ دکتر پیمان رضایی دستیار تخصصی این گروه به تشریح تازهترین رویکردها و چالشهای ایمنیدرمانی سرطان پرداخت؛ رویکردی که بهعنوان «تعدیل ایمنیِ ریزمحیط تومور برای تقویت ایمنیدرمانی سرطان» مسیر جدیدی را برای کنترل و مهار تومورهای بدخیم هموار کرده است.
دکتر رضایی با اشاره به اینکه ایمنیدرمانی با بهرهگیری از توان درونی سیستم ایمنی فرد در نابودی سلولهای سرطانی نقشآفرینی میکند، گفت: «این درمان نهتنها در حذف سلولهای بدخیم مؤثر است، بلکه با بازآرایی پروفایل سلولهای ایمنی، قابلیت بالقوهای در پیشگیری از عود مجدد سرطان فراهم میسازد.»
وی یکی از مهمترین موانع درمان سرطان را ریزمحیط پیچیده تومور دانست؛ محیطی که با ایجاد سدهای فیزیکی، شیمیایی و سرکوبکنندههای ایمنی، اثربخشی بسیاری از درمانها را محدود میکند. او تأکید کرد: «تغییر هدفمند ریزمحیط تومور و افزایش سلولهای ایمنی کشنده در برابر کاهش سلولهای تنظیمگر، میتواند بهطور چشمگیری موفقیت ایمنیدرمانی را افزایش دهد.»
با این حال، وی به چالشهایی همچون نشت دارو، مقیاسپذیری تولید، عدم تکرارپذیری فرمولاسیونها و طبقهبندی برخی ترکیبات بهعنوان مواد بیولوژیک اشاره کرد و افزود: «با وجود این چالشها، تأیید چهار نوع هیدروژل تزریقپذیر ضدسرطان توسط FDA امیدهای تازهای را برای توسعه نسل جدید سامانههای دارورسانی ایجاد کرده و مسیر تحقیقات آینده را هموارتر ساخته است.»
این جلسه با طرح پرسشهای تخصصی پژوهشگران و بررسی جدیدترین مسیرهای تحقیقاتی در حوزه ایمنیدرمانی و سامانههای نوین دارورسانی به پایان رسید.
ارسال نظر