دکتر مهیار روشنی: حذف ارز ترجیحی و جهش ۳۰۰ درصدی هزینههای درمان؛ فشار مضاعفی بر بیماران وارد می کند
ژورنالکلاب گروه اقتصاد و مدیریت دارو در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان داد که حذف ارز ترجیحی در حوزه دارو، تجهیزات پزشکی و بیمه، موجب بروز اختلالات جدی در زنجیره تأمین و فرآیند ارائه خدمات سلامت شده و در نتیجه، سهم پرداخت مستقیم بیماران را به طور قابل توجهی افزایش داده است.
به گزارش روابطعمومی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ ژورنال کلاب گروه اقتصاد و مدیریت دارو 21 مهر ۱۴۰۴ به ارائه دکتر مهیار روشنی دستیار تخصصی گروه اقتصاد و مدیریت دارو با موضوع «تأثیر حذف ارز ترجیحی در کلینیک، پاراکلینیک و بیمه بر پرداخت از جیب بیمار» و با راهنمایی دکتر شکوفه نیکفر پرداخت.
چکیده ژورنال کلاب به شرح زیر است:
بر اساس گزارش ارائهشده دکتر روشنی، حذف ارز ترجیحی در بخشهای کلینیک، پاراکلینیک و بیمه، تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم گستردهای بر نظام سلامت و سهم پرداخت از جیب بیماران داشته است. این تغییر سیاستی، چالشهای متعددی در حوزههای دارو، تجهیزات پزشکی، بیمه و ارائه خدمات درمانی ایجاد کرده است.
از جمله پیامدهای مهم این سیاست، افزایش قیمت مصرفکننده تا ۳۰۰ درصد در برخی گروههای دارویی و تجهیزات پزشکی مصرفی و افزایش بار مالی بر بیماران و خانوادهها است. همچنین، رشد چندبرابری قیمت تجهیزات سرمایهای و تأخیر در پرداخت سهم ارز و بیمه، مشکلات تأمین مالی مراکز ارائهدهنده خدمات سلامت از جمله داروخانههای سرپایی و بستری، بخشهای رادیولوژی، آزمایشگاهها و بیمارستانها را تشدید کرده است.
در حوزه بیمههای پایه و تکمیلی نیز، عدم انعقاد قرارداد برخی مراکز درمانی به دلیل پرداخت ناقص یا تأخیر در سهم ارز و بیمه، موجب افزایش پرداخت از جیب بیماران شده است. از سوی دیگر، فاصله میان مبلغ صورتحساب و دریافتی پزشکان و همچنین عدم بازنگری کافی در «کای فنی و حرفهای» طی سالهای گذشته، کاهش انگیزه حرفهای ارائهدهندگان خدمات سلامت به ویژه در بخش دولتی و افزایش احتمال دریافتهای خارج از عرف را به دنبال داشته است.
این گزارش نشان میدهد که اجرای چنین سیاستهایی بدون برنامهریزی جامع و هماهنگی بینبخشی، نه تنها به بهبود نظام پرداخت منجر نمیشود، بلکه بار مالی اضافی بر بیماران و نظام سلامت وارد میکند. بنابراین، ضرورت بازنگری در سیاستهای ارزی و بیمهای، الزام مراکز درمانی به عقد قرارداد با بیمههای پایه و تکمیلی، همکاری بانکها در تأمین مالی مراکز سلامت و اصلاح ساختار پرداخت به ارائهدهندگان خدمات بیش از پیش احساس میشود.
ارسال نظر