دکتر زهرا کرمی: در این مطالعه با کمک نانوذرات دارویی پوشش‌دهی شده با غشای مونوسیتی تأثیرات زیستی بر فرایند التهاب آترواسکلروز بررسی شد

به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده داروسازی، ژورنال کلاب گروه زیست مواد دارویی با عنوان " تهیه و ارزیابی نانوذرات حاوی مشتق سولفونیل اوره پوشیده از غشای مونوسیتی و جنبه‌های ضدالتهابی آن برای درمان آترواسکلروز Preparation and evaluation of nanoparticles containing sulfonylurea derivative coated with monocyte membrane and its anti-inflammatory aspects for the treatment of  atherosclerosis   

                                                       

چکیده این ژورنال کلاب به شرح زیر است: 

بیماری آترواسکلروز (تصلب شرایین) از جمله بیمارهای التهابی مزمن و از مهم‌ترین عوامل مرگ‌ومیر در جهان است.

در این بیماری، عروق خونی به علت رسوب پلاک‌های ناشی از تجمع لیپیدها و سلول‌های التهابی در دیواره رگ‌های خونی سخت می‌شوند.

داروهای ضدالتهابی به طور کلینیکی برای بیماران مبتلا به آترواسکلروز استفاده نمی‌شود و درمان‌ها فقط بر کاهش میزان سطح کلسترول و لیپید خون متمرکز شده است. کاهش میزان التهاب می‌تواند عامل مهمی در کنترل پیشرفت خطر کاردیووسکولار باشد. 

 

در خصوص مکانیسم تشکیل پلاک، مونوسیت‌ها و ماکروفاژها از مهم‌ترین سلول‌های سیستم ایمنی هستند که در التهاب نقش دارند. 

در این مطالعه با کمک نانوذرات دارویی پوشش‌دهی شده با غشای مونوسیتی (نانو شبح) به دلیل پایداری، نیمه‌عمر نسبتاً بالای پلاسمایی و حلالیت مناسب و میزان اثرگذاری بسیار بالاتر آن نسبت به داروهای سنتی حاوی عوامل ضدالتهابی، مهارگر اینفلامازوم ساخته (یک پلت فرم زیست‌سازگار برای درمان مبتنی بر ضدالتهاب پلاک آترواسکلروتیک ایجاد شد) و تأثیرات زیستی بر فرایند التهاب آترواسکلروز را به‌صورت برون تنی و سپس درون تنی مورد سنجش قرار داده شد.

مواد و روش کار: گلیکلازید (GL) به‌عنوان یک عامل ضدالتهابی در نانوذرات (NP)  حاوی PLGA، کپسوله شد، سپس با استفاده از روش اکستروژن توسط غشای مونوسیت پوشش‌دهی و  سپس تعیین اندازه ذره‌ها  توزیع آن به روش  DLS، تعیین مورفولوژی با میکروسکوپ الکترونی SEM و TEM ، تعیین میزان بارگذاری دارو، بررسی میزان آزادسازی دارو، تهیه غشای مونوسیتی، پوشش‌دهی نانوذرات با غشای مونوسیتی، مشخصه‌یابی نانوذرات پوشیده از غشای مونوسیتی، بررسی همولیز سلولی، بررسی بیان ژن‌های التهابی ژن NLRP3، MyD88، NOS، IL-1β، IL-18 و کاسپازهای ۱، ۳، ۸ و ۹ با روش ریل تایم پی‌سی‌آر، بررسی میزان اثربخشی دارو در سطح پروتئین با بررسی میزان غلظت TNF-α باروش الیزا صورت گرفت.

در فاز حیوانی، مدل آترواسکلرز حیوانی در خرگوش‌های سفید نیوزلندی ایجاد و سپس درمان با NG و NP  داخل وریدی بر روی آنها انجام و آزمایش‌ها بیوشیمیایی در طول ایجاد مدل قبل و بعد از درمان انجام شد، بعد از قربانی‌کردن خرگوش‌ها، بررسی پاتولوژی و ایمونوهیستولوژی بر روی بافت‌های جدا شده از آئورت، کبد و کلیه انجام شد. 

 

یافته‌ها: اندازه و پتانسیل زتا نانو شبح (NG) از ۵/۱۸۹ نانومتر و ۱/۳۴- در هسته NP به ۲۹۲ نانومتر و ۱۰- نانومتر تغییر کرد. علاوه بر این، اندازه واقعی NG  5/62 نانومتر با لایه پوششی ۵ نانومتر با استفاده از TEM اندازه‌گیری شد. همچنین میزان رهش پایدار با محتوای بارگذاری دارو در حدود ۷/۴٪ نشان داده شد. علاوه بر کاهش TNFα، کاهش سطح بیان ژن  NLRP3، MyD88، NOS، IL-1β، IL-18 و کاسپازهای ۱، ۳، ۸ و ۹ در مونوسیت‌های LPS-primed در معرض NG  نشان‌دهندهٔ کنترل التهاب قابل‌توجه است. درمان با NG داخل وریدی در خرگوش‌‌های مبتلا به آترواسکلروز تجربی، ضایعات پلاکی، سلول‌های کف‌آلود، ماکروفاژهای مملو از چربی اختلالات پاتولوژیک در تونیکا مدیا بخش‌های آئورت را نشان داد. بیان بیشتر CD163  نسبت به CD68 برای خرگوش‌های تحت درمان با NG می‌تواند تمایز بالاتر M2  نسبت به M1 را در گروه تحت درمان نشان داد.

نتیجه‌گیری: نانو شبح‌های زیست‌سازگار و ضدالتهابی را می‌توان به‌عنوان یک پلت فرم بالقوه برای درمان التهاب بیماری‌هایی نظیر تصلب شرایین در زمینه پزشکی شخصی در نظر گرفت.