تاریخچه

امروزه از مهمترین مسائلی است که هر فرد در هر سطحی از محیط کار وزندگی باید بدان توجه نماید مسئله بهداشت،ایمنی،محیطزیست می باشد که غفلت از آن بعضا صدمات و ضایعات جبران ناپذیری را موجب خواهد شد .خطر همواره در کمین ماست. بنابراین همواره باید به فکر کاهش آسیب های ناشی از خطرات احتمالی باشیم.این سخن بدین معنا ست که حتی اگر ما تمام احتیاطات لازم را بکار ببندیم بازهم ممکن است از ناحیه مسائلی که دور از ذهن ماست یا بخاطر اشتباه و سهل انگاری دیگران با خطراتی مواجهه شویم.

 این واژه از سه بخش تشکیل می شود که توجه به هر یک از آنها امری ضروری است.

= Health) :  H بهداشت)

 = Safety) : S ایمنی )

 E: (Environment = محیط زیست)

بهداشت و ایمنی از سال ۱۸۸۵ با هم مطرح شده اند و هر جا که ایمنی مطرح شده است سخن از بهداشت نیز به میان آمده است.

مباحث ایمنی بعد از انقلاب صنعتی به دلایل افزایش آمار مرگ کارگران مطرح گردید. مسائل محیط زیست نیز بعد از انقلاب صنعتی به وجودآمد و به شکل حادتری مطرح شد. همچنین به دلیل شرایط و سنگینی کار درمعادن زغال سنگ و افزایش بیماری های ناشی از کار در میان کارگران بحث بهداشت نیز مطرح گردیدو در گام بعدی ارتباط بین بیماری و وقوع حادثه کشف گردید. به جهت اهمیت این موضوع می بینیم که موضوع HSE از الزامات است. لذا اگر بخواهیم محیط امنی در محل کار خود و حتی در کشور خود بوجود بیاوریم که نیروی انسانی در آن احساس امنیت کند و تجهیزات ، ساختمانها و امکانات به بهترین شکل مورد استفاده قرار بگیرند باید متعهد به اصول HSE باشیم.

 شروع فعالیتهای رسمی در زمینه ایمنی و بهداشت کار در ایران به سال ۱۳۲۵ همزمان با تشکیل وزارت کار و امور اجتماعی و تدوین قانون کار بر می گردد. در سال ۱۳۳۷ قانون مزبور با اصطلاحات و تغییراتی بصورت قانون به تصویب رسید که در این قانون وظایف مربوط به ایمنی و بهداشت کار بعهده اداره کل بازرسی کار محول گردیده بود .

این وضعیت تا قبل از سال ۱۳۶۲ ادامه داشت تا اینکه پس از تشکیل جلسات متعددی کارشناس و جلب نظر وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداری وقت و پیشنهاد و تصویب نامه مورخه ۳/۱۰/۱۳۶۲ هیئت دولت و به منظور جلوگیری از دوباره کاری و ارتقاء کیفیت ارائه خدمات برای حفظ و بالا بردن سلامت شاغلین ، مسائل بهداشتی محیط کار و کارگران به وزارت بهداری محول گردید و انجام این وظیفه ، ابتدا واحدی تحت عنوان واحد بهداشت حرفه ای در دفتر کل خدمات بهداشتی ویژه تاسیس و سپس به اداره کل بهداشت حرفه ای تغییر نام یافت . اداره کل بهداشت حرفه ای در آن زمان مسئولیت حفظ و ارتقاء سطح سلامت نیروهای شاغل کشور در حرف مختلف را عهده دار گردید تا اینکه با تصویب قانون کار جدید درتاریخ آبانماه سال ۱۳۶۹ و به استناد ماده ۸۵ این قانون وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی عهده دار نظارت بر مسائل بهداشتی درمانی کارگران و محیط کار و وزارت کار و امور اجتماعی عهده دار نظارت بر ایمنی و حفاظت فنی کارگران گردید .

در حال حاضر مسئولیت نظارت و اجرای برنامه ها و طرحهای بهداشت حرفه ای در کشور بعهده مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی میباشد .

از آنجایی که نخستین و مهمترین موضوع در آزمایشگاه ها، استفاده از مواد شیمیایی سمی و مضراست که خطرهای احتمالی آنها می تواندامنیت و سلامت پرسنل را تهدید ‌کند.

بنابراین نخستین گام ، آشنا شدن با اصول HSE در آزمایشگاه است.

آگاهی ازاین اصول و رعایت آنها به آن معنی نیست که از آزادی عمل بکاهد، بلکه بر عکس سبب می‌شود که از خطرات جانی و مالی جلوگیری بعمل آید. هرگاه این اصول رعایت نشودوقوع حادثه حتمی است. این خطرات به‌ویژه متوجه کسانی است که تازه‌کار بوده و آزمایشها را بدون در نظر گرفتن جوانب آن انجام می‌دهند و هیچگونه احاطه‌ای برخطرات ناشی از کار ندارند،به همین دلیل باید به این نکات توجه بیشتری نمود.

از آنجایی که دانشکده داروسازی در راستای پرورش نیروهای مستعد و متخصص به جامعه سهم عمده ای در فعالیتهای علمی، آموزشی و پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بر عهده دارد، سعی نموده است تا با ایجاد واحد بهداشت،ایمنی و محیط زیست در ساختار دانشکده به تامین سلامت نیروی انسانی و حذف عوامل زیان آور محیط زیست بپردازد.از این رو واحد HSE با رویکرد آموزش صحیح ، آزمایشگاه ایمن، محیط زیست سالم و جامعه ای پایدار فعالیت خود را در این مجموعه آغاز نموده است.