در سال 1313 هجری شمسی  دانشگاه تهران در زمینی به مساحت 202000 مترمربع در اراضی جلالیه در شمال تهران (به قیمت 90 هزار تومان توسط وزارت فرهنگ خریداری شد) به موجب قانون تاسیس دانشگاه مصوب هشتم خرداد 1313 ایجاد گردید و مدرسه داروسازی تبدیل به دانشکده داروسازی گردید، ولی به دلیل کمبود داروسازان تحصیل کرده اداره امور آن همچنان به عهده دانشکده پزشکی محول گردید. در سال 1316 بنای ساختمان دانشکده پزشکی خاتمه یافت و کلیه قسمت های دانشکده (از جمله بخش داروسازی) که در عمارت بیمارستان دکتر حسین خان معتمد واقع در خیابان شیخ هادی بود به عمارت جدید منتقل شداز سال 1316 مقرر شد شرط ورود به دانشکده داشتن دیپلم کامل متوسطه باشد. از سال 1318 که پرفسور ابرلین فرانسوی ریاست دانشکده پزشکی را عهده دار شد تغییرات مهمی در دانشکده داروسازی ایجاد شد و از این سال گذراندن رساله (پایان نامه) و دریافت عنوان دکتری معمول گشت و صاحب هشت کرسی گردید.از سال 1322 امتحان ورودی برای دانشکده داروسازی معمول گشت که 40 نفر پس از اولین امتحان ورودی وارد دانشکده شدند.
در سال 1335 رشته داروسازی از دانشکده پزشکی جدا و مستقل و بنام دانشکده داروسازی نامیده شد.نظام آموزشی داروسازی از سال 1342 به نظام واحدی تغییر یافت و در حال حاضر حداقل طول دوره داروسازی 11 نیمسال تحصیلی می باشد.
دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران در حال حاضر یکی از مجهزترین و فعال ترین مراکز آموزشی و تحقیقاتی کشور می باشد که علاوه بر ارائه برنامه دکتری عمومی رشته داروسازی دارای 11 دوره تخصصی (Ph.D) می باشد.

مکان های آموزش داروسازی از آغاز تا کنون:
-  از سال 1268 هجری قمری تا 1303 هجری شمسی در مدرسه دارالفنون (به مدت 69 سال)
-  از سال 1303 هجری شمسی در ساختمان مسعودیه (محل سابق وزارتخانه های معارف و آموزش و پرورش و سازمان میراث فرهنگی فعلی نزدیک میدان بهارستان) و سپس در ساختمان سعدالدوله واقع در خیابان لاله زار نو
-  در سال 1316 در بیمارستان دکتر حسین معتمد در خیابان شیخ هادی
-  از سال 1316 تا 1321 در دانشکده پزشکی (ضلع شمالی ساختمان، طبقه بالا)
-  از سال 1321 تا کنون در محل فعلی دانشکده داروسازی واقع در شمال غرب پردیس دانشگاه


اولین فارغ التحصیل با عنوان دکتر از بین آقایان دکتر گالیک هواگیمیان بوده است که در تاریخ 1319/02/04 از رساله خود با عنوان "پادزهر فلزات سنگین" تحت راهنمایی آقای دکتر مهدی نامدار و از بین خانم ها، خانم دکتر اختر جنیدی بوده است که در تاریخ 1319/10/23 از رساله خود با عنوان "اثر تخمیری باسیل‌های اسهال خونی حصبه و اشباه آن و کلی باسیل روی ترهالوز" به راهنمایی آقای دکتر صادق مقدم دفاع نموده است.